bir şey aramak isterseniz

8 Mart 2011 Salı

sekiz aylık!

canım kızım iki gün önce sekiz aylık oldu. zaman çok çabuk geçiyor. dört ay sonra 1 yaşında olacak!

ece sekizinci ayı nasıl geçirdi diye bir bakacak olursak, ilk şunu söyleyebilirim ki müthiş hareketlendi. kıpır kıpır. altını değiştirecek oluyorum fır dönüyor! sürekli ilgisini kendime çekmem gerekiyor. tam olarak emeklemeye başladı. çok da tatlı oluyor.

bir takım kelimecikler söylüyor. ge-ge-ge ya da ma-ma-ma gibi. daha önce enneee falan diyordu, onu bıraktı şimdilik. böyle ağzından bıdır bıdır kelimecikler çıkınca da çok tatlı oluyor :)

her şey ama her şey ilgisini çekiyor, canım. bir yere gittik diyelim, ilk defa görüyor. kafa göz hepsi yerinden oluyor, fıldır fıldır. herşeye dokunmak istiyor. algıları çok açık.

sabah iyiden iyiye kahvaltı etmeye başladık karşılıklı :) bulamaç gibi yemeye daha sonra tekrar devam edebilirmişiz ama şu an labneydi, yumurtaydı, bit kadar ama tek tek yedirmeye çalışıyorum. bence tam doymuyor ya işte alışma aşamasıymış. bu arada ben yine de formül sütün içine tereyağı ve bebe bisküvisi koyarak onu da çay niyetine kaşıkla yediriyorum.

kötü huy daha önce de yazdığım gibi yediklerini çıkarmaya başladı. her öğünde yapmıyor ama özellikle akşam muhallebisi risk, ya yine süt içine bisküvi ya da emzirip yatırıyorum ben de. gece de formül sütle destek yapıyorum.

yine kötü bir şey, ki dilerim bir daha hiç olmaz, ece düştü. yatağının korkuluğunu çekmeyi unutmuşum öğlen uykusunda. o da hiç affetmedi ve yatağından düştü. o kadar üzüldüm ki... yerde halının üstünde ağlarken buldum ben. bir şey olmadı yavrucuğuma çok şükür ama korktum çok. ultra dikkat bundan sonra!

son olarak, doktor kontrolüne gittik. ona da gülücükler saçtı ececim. doktorumuz kızımı gayet iyi buldu, muayenesini yaptı. sıra tartıya gelince ece nin yine 300 gr almış olduğunu öğrendik. öfff! surat ifademi gören doktor ece nin büyüme eğrisini bana gösterdi. boyda bir problem yok, kiloda da yok ama az alıyor işte. ortalamanın tam üstünde ya da biraz altında denilebilir.

şubat ayı böylece geçti. martta dışarıya daha rahat çıkabileceğimizi umuyorum. havalar belki birazcık ısınır, rahat yürüyüşlere çıkabiliriz kızımla. şimdilik evlerde takılıyoruz. aktivitelerimiz, oyuncaklar, kitaplar, yere battaniye serip oynamak gibi gibi... tekrar çocuk oluyorum gibi. annelik ne tuhafmış. hem büyüyorsun hem küçülüyorsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder