ece nin babası bugün işine döndü. 3 günlük gezme son bir gün de evde misafir ağırlama ile geçen bayram tatilimiz sona erdi. bayram öncesinde ise yaz ve ramazan rehaveti vardı evimizde.
ece ilk doğduğunda benim kendiminde beklemediğim bir şaşkınlığım oldu. ilk haftalar ne yapacağımı bilemez haldeydim, sanki 9 aydır hamile olup bebek bekleyen ben değilmişim gibi hazırlıksız olduğumu hissettim. tek yaptığım 2 saatte bir ece yi emzirmek, onu uyutmaya çalışmak, uyurken de yanında durmak ! annem sağolsun hep yanımızda oldu ama onunla bile iki kelimeyi bir araya getirip konuşamadım doğru dürüst .
sonra neyse ki bu şaşkınlık hali geçti. ha şu anda süper rahat bir anne mi oldum, tabi ki ha-yır. ama en azından aklımı başka şeyler için de çalıştırabiliyorum. biriyle muhabbet ederken gözlerim ona bakıp beynim tamamen ne zaman uyudu ne zaman emdi diye düşünmüyor. mutfağa girip yemek yapabiliyorum mesela.
tabi ki bunda kızımın da etkisi var , o biraz biraz düzene girdikçe ben de rahatladım. zaten yeni düzenlere alışmakta hayatının her döneminde zorlanan ben nihayet bebekli bir insan olmaya alışmaya başladım. şimdi de yine eskisi gibi ev bir düzene girsin istiyorum.
ben evde tüm gün yalnız olsam da evim derli toplu olsun, kızımla ilgilenebileyim, doyurabileyim ama akşam olduğunda ceyhunu ve kendimi de doyurabileyim istiyorum :) bakalım yeni sezonla birlikte ben de yenilenirim inşallah :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder