zaman çok mu hızlı geçmeye başladı ?

yine bayram... mutlu günlerimiz çok şükür. babamız hep bizimle, ailemizle birlikte oluyoruz. tatile gitmiş gibi herkes, şehir sakin gibi.
sabah kalkıp güzelce kahvaltımızı yaptık mesela ceyhun la bugün. sonra bayram ziyareti, ufacık gezme, bugünkü programımızdı.

ece kuşum büyüyor bir güzel. bizimle olmaktan zevk aldığını resmen gözümüzle görüyoruz artık, yüzü gülüyor elma elma. he, iki gün de evden çıkarken uyku saatine denk  geldiğinden zırıl zırıl ağlıyordu ama olsun. bugün ona elimdeki dondurmadan tattırdım, tattırma dediğim dudaklarına değdirdim, çıldırdı ! mım mım yalanmaya başladı hemen :) annesi gibi galiba dondurmayı çok sevecek, çok güldürdü bizi.

hamileydim, ilk trimester, 32. hafta izne çıkmak, doğdu doğacak derken kızım dört buçuk aylık oldu. günler birbirini kovalıyor derken bu akşam düğünümüzden iki gün önceki kına gecemden bir video izledim. ister istemez 'vay be ' diyor insan. iki kere daha izledim sonra, kısacık bir şey zaten, ceyhunla ben karşılıklı dans ediyoruz kadifeden kesesi eşliğinde :)

iki üç saniye içinde o günler film gibi gözlerimin önünden geçti. ne kadar farklı o zaman ile bu zamanın öncelikleri, heyecanları, duyguları... çok önem verdiğim şeyler bugünün önem listesinde çok gerilere düşmüş. üç yıl yaşlanmışım ! artık yanımda kızım var.

bu bayramda en büyük duam şu : ailem, sevdiklerim sağlıkla hep yanımızda olsun, hayat geçiyor, geçmişimizi hep güzelliklerle yadedelim ileride inşallah.